Gorzowianie kochają tramwaje

Tramwaj linii nr 1 przyjeżdża z Wieprzyc do Silwany (20.02.2015 r.), zdj. Tomasz R.

Gorzowianie naprawdę kochają swoje tramwaje co można wyraźnie odczuć podróżując poczciwymi bimbami po zaniedbanych technicznie ale bardzo uroczych krajobrazowo  liniach tramwajowych w północnej stolicy województwa lubuskiego.

Pogodna twarz starszej pani, która pomimo trudności z wejściem do tramwaju z powodu braku niskiej podłogi dzielnie wspina się do leciwej bimby i wdzięcznie uśmiecha w trakcie jazdy jakby chciała podziękować za piękny dzień z ważną dla niej możliwością poruszania się takim a nie innym środkiem transportu, pan z laską z zapałem młodzieńca wchodzący do tramwaju, dzieci czerpiące radość z jazdy tramwajem... normalni, skromnie ubrani ludzie, o twarzach często umęczonych życiem ale ciągle w trakcie jazdy tramwajem mający nadzieję na lepsze jutro jadą przez miasto podświadomie czując, że w tym starym ale jakże magicznym pojeździe może los ich ukochanego miasta się odwrócić i spełnią swoje najskrytsze marzenia, które gdzie indziej wydają im się nierealne. Tramwaj dostojnie sunie po wykrzywionych zębem czasu szynach, głos dzwonka przypomina Gorzowianom o ich najpiękniejszych momentach w życiu, daje wiarę w pomyślną przyszłość, zwycięstwo wspólnego dobra służącego ludziom,  przywołuje myśli o przemysłowej potędze Gorzowa dającej ludziom realny sens życia i  możliwości dla rozwoju ich ukochanego miasta.

Życie w gorzowskich tramwajach to prawdziwe życie, z którym każdy zarządca miasta powinien dobrze się zapoznać, jeśli chce w odpowiedzialny, mądry sposób dobrze rozumieć mieszkańców, dostrzegać ich codzienne troski, zobaczyć ile dobra, ciepła i zaangażowania w prostych czynnościach jest w ludziach, którzy jeżdżą tramwajami. Ludziach, którzy chcieliby bardzo, żeby wszyscy lokalni włodarze preferujący zasadę ''zapomniał wół, że cielęciem był'' odeszli z ich miasta, przestali widzieć kryzys i oszczędności jednostronnie. Żeby urzędnicy zaczęli prowadzić intensywne działania na rzecz rozwoju wspaniałej publicznej komunikacji, rozkręcania gospodarki wysokich technologii dających ludziom dobrze płatną pracę, rozumieli moralną odpowiedzialność wobec znaczenia dla ludzi tramwajów w Gorzowie i ich istotną rolę w kształtowaniu cennej tożsamości województwa lubuskiego.

Wyraźnie widać, że tramwaje to na pewno nie jest dla mieszkańców Gorzowa tylko zwyczajny środek komunikacji. Tramwaje potrafią wspaniale kształtować wizerunek miasta na zewnątrz, mogą być bardzo dobrym pomostem łączącym codzienne troski mieszkańców z władzą. Tramwaje przyciągają turystów, inwestorów, podnoszą jakość życia, stanowią o przyszłej sile rozwoju nowoczesnych technologii w mieście i otaczającym go regionie. Gorzów dzięki porządnej modernizacji torowisk, konkretnym, dużym inwestycjom w nowoczesne tramwaje i budowę nowych linii (sypialnie na północ od Silvany, Zawarcie) z pierwszeństwem przejazdu dla uroczych i ekologicznych bimb może zmienić się z ponurego, szarego, zaniedbanego miasta z krzywymi torami, obdrapanymi kamienicami, dziurawymi drogami i ubogimi miejscami pracy na miasto otwarte dla ludzi z pomysłami pozytywnie patrzącymi w przyszłość, gospodarczą i wypoczynkową perełką dla Berlińczyków, miejsce ciekawych spotkań, wymiany poglądów, wspólnej pracy służącej przed wszystkim rozwojowi ekonomicznemu Gorzowian, Lubuszan i ościennych regionów. Tramwajowa komunikacja publiczna może w perspektywie kilkudziesięciu lat być rozbudowywana w kierunku północnym (Barlinecko-Gorzowski Park Krajobrazowy) i południowym (Lubniewice) częściowo wykorzystując zapomniany potencjał biznesowy i turystyczny pięknych linii kolejowych np. w okolicach Myśliborza. Ściągnięcie poważnego kapitału i zaistnienie Gorzowa na mapie Europy to długoletnia praca, w której tramwaje mogą stanowić istotny magnes dla zagwarantowania systematycznego rozwoju północnej stolicy województwa lubuskiego z korzyścią dla całego regionu.

oprac. Tomasz Raszowski (rok 2015, 20 luty)